အိမ္ျပန္ခ်ိန္

         `အေဖ`............... သမီးကမိဘရင္ခြင္ကိုေျခစံုကန္ခဲ့တာမဟုတ္ပါဘူး။ငတ္တလွည့္၊ျပတ္တလွည့္
မလူးမလြန္႔သာဘဝႀကီးကိုဘယ္လိုမွဆက္သည္းမခံႏိုင္ေတာ့လို႔ပါ။အေဖကေတာ့ေျပာလိမ့္မယ္။အေတာင္စံု
လို႔အသိုက္ကိုခြာတာပါလို႔။ဒါေပမယ့္အေဖ.......သားသမီးတုိင္းကဘယ္အရြယ္ေရာက္ေရာက္မိဘရင္ခြင္မွာ
ပဲေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းခိုလႈံခ်င္ၾကတာခ်ည္းပါပဲ။အခုလုိမ်ဳိးသူမ်ားအိမ္မွာမ်က္ႏွာငယ္ငယ္နဲ႔ေနရတဲ့အျဖစ္ကို
ဘယ္လုိခ်င္ပါ့မလဲ။အိမ္ျပန္လာလို႔မွႀကိဳဆိုမယ့္သူမရွိ။ဗိုက္ဆာလို႔မွခ်က္ျပဳတ္ေကၽြးေမြးမယ့္သူမရွိ။ေနထိုင္
မေကာင္းျဖစ္လို႔မွျပဳစုမယ့္သူမရွိတဲ့ဘဝမွာဘယ္သူေပ်ာ္ပိုက္မွာတဲ့လဲ။ေနာက္ၿပီးလုပ္ရတာခ်င္းအတူတူသူ
တို႔အိမ္သားေလာက္အခြင့္အေရးမရတဲ့ဘဝ၊တခါတရံဘာမျပစ္မွမလုပ္ပါပဲနဲ႔သူမ်ားေတြရဲ႕ျငဴစူအျပစ္တင္ခံ
ရတဲ့ဘဝႀကီးကေက်နပ္ႏိုင္စရာလားအေဖ...........။
          ဒါေပမယ့္..........အေဖ့ရဲ႕တကိုယ္ေကာင္းဆန္မႈေၾကာင့္သမီးတို႔ေတြဟာကိုယ့္အိမ္ယာရဲ႕အေဝးကို
ေရာက္ခဲ့ရၿပီ။လုပ္ႏုိင္ကိုင္ႏိုင္ၿပီးထူးခၽြန္ထက္ျမတ္တဲ့သူေတြရွိေနပါရဲ႕နဲ႕သမီးတုိ႔အိမ္ဟာဘာေၾကာင့္သူမ်ား
ေတြထက္အရာရာမွာေနာက္က်က်န္ခဲ့ရတာလဲ။ဘာေတြလုိအပ္ေနလို႔သူတကာေအာက္နိမ့္က်ခဲ့ရတာလဲ။
သမီးတို႔ကပဲသိပ္ညံ့လြန္းေနတာလား။ဘယ္သူနဲ႔မွမယွဥ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္အသံုးမက်ျဖစ္ေနခဲ့ၾကလို႔လား။
တခ်ိန္ကဆုိအိမ္တြင္းပုိင္ဆုိင္မႈေတြအျပင္၊အိမ္သားေတြရဲ႕ထူးခၽြန္ထက္ျမတ္မႈေၾကာင့္သူတကာအားက်ေငး
ေမာခဲ့ရတဲ့အိမ္ပါ။အိမ္နီးခ်င္းေတြၾကားမွာသာမကရပ္ေဝးထိပါသတင္းေမႊးခဲ့တဲ့သမီးတုိ႔ရဲ႕ဂုဏ္ရည္ေတြဘယ္
ေရာက္ကုန္ၿပီလဲအေဖ...............။
          ခုေတာ့ကိုယ့္ေလာက္မွပိုင္ဆုိင္မႈမရွိခဲ့တဲ့သူမ်ားအိမ္ေတြကအသီးသီးေက်ာ္တက္လို႔ေအာင္ျမင္ကုန္
ၾကၿပီ။ခုလိုကိုယ့္အိမ္မဟုတ္တဲ့ေနရာမွာသူမ်ားမ်က္ႏွာၾကည့္ၿပီးေအာက္က်ခံေနရတဲ့ကုိယ့္ဘဝကိုသမီးစိတ္
ကုန္တယ္။ကုိယ့္ရဲ႕ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္မႈမွန္သမွ်ဟာလည္းကုိယ့္အိမ္၊မိသားစုအတြက္မဟုတ္ပဲသူမ်ားအိမ္
တုိးတက္ႀကီးပြားဖို႔ျဖစ္ေနတာကိုလည္းတဆိတ္မနာလိုမိတာအမွန္ပါ။သမီးရဲ႕စြမး္အားကိုကိုယ့္မိသားစုအ
တြက္ပဲျဖစ္ေစခ်င္တဲ့သမီးတစ္ေယာက္ရဲ႕အတၱကိုအျပစ္တင္ခ်င္လားအေဖ.............။
         ဘယ္ေနရာၾကည့္ၾကည့္စိမ္းလန္းသာယာတဲ့သမီးတို႔ေျမေလးကိုလြမး္လွပါၿပီ။ေနာက္ၿပီးသူမ်ားအိမ္
ေတြဘယ္ေလာက္ေကာင္းေကာင္းကိုယ့္အိမ္ေလာက္ခင္တြယ္စရာမေကာင္းဘူး။သမီးႀကီးျပင္းရွင္သန္ခဲ့တဲ့
ဒီအိမ္ေလးအတြက္သမီးမွာခြန္အားေတြအျပည့္ျဖစ္ေနပါၿပီ။ဒီအိမ္အတြက္သမီးရဲ႕ခြန္အားေတြကိုအသံုးခ်ခ်င္
လွပါၿပီ။ဒီလုိျပန္အလုပ္အေကၽြးျပဳခြင့္ရဖို႔အတြက္ထိုက္သင့္တဲ့ေနရာေတာ့ေပးပါအေဖရယ္။ဒါမွအားလံုးဟာ
သင့္ေတာ္တဲ့ေနရာမွာဆုိင္ရာတာဝန္ေတြယူရင္းသာယာစိုေျပတဲ့အိမ္ေလးျဖစ္ေအာင္ဖန္တီးႏိုင္ၾကမွာေပါ့။
အေဖရဲ႕တကိုယ္ေကာင္းအတၱကိုခဝါခ်လို႔မိသားစုအတြက္ျပန္ၾကည့္ေပးပါေတာ့။မတတ္သာလို႔အေဝးကို
ေရာက္ေနခဲ့ၾကရတဲ့သားသမီးေတြကိုလည္းအေတာင္စံုလို႔ေျခစံုကန္တယ္လို႔သေဘာမထားပဲမိဘရင္ခြင္မွာ
ျပန္ခုိလႈံခြင့္ေပးလိုက္ပါေနာ္။
       သမီးတို႔အိမ္ျပန္ခ်င္လွပါၿပီအေဖ............။

အားလံုးကိုယ္စိတ္ႏွလံုးရႊင္ၿပံဳးၾကပါေစ

5 comments:

Unknown said...

တို.လဲပဲ အေဖ.ကို အဲဒီလိုပဲေျပာခ်င္တယ္ ညီမေလး။''အေဖ၇ယ္ သားသမီးေတြအေပၚမွာ ေမတာထားေပးပါ။မ၇က္စက္ပါနဲ.။''

Unknown said...

If our father ,he had a goodfaith ,actually we don't need to lived outside of at home, but we are good ability and we can do eveything at the present..nobody release our home,but situation and luck don't have for us we can take from another home from experiences.we don't wanna deem our father he wish,but our lives r on his hand ,if our father he wanna take care of us, we have to come at home directly,,,now our lives r homeless position.......

lin pan eain said...

ကြန္မန္႔အတြက္ေက်းဇူးပါေနာ္......ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး...........အိမ္ေဝးသူမို႔အလြမ္းေျပေရးလိုက္တာပါ............

ေရႊျပည္သူ (ShwePyiThu) said...

ရင္ထဲမွာ နင့္သြားတယ္ ညီမေလးရယ္... အေရးအသားေလးကလည္း ေတာ္ေတာ္ေျပျပစ္တယ္...

လြင္မ said...

ခုလိုလာလည္အားေပးတဲ့အတြက္ေက်းဇူးပါမေရႊျပည္သူေရ......ဒီရက္ပိုင္းစိတ္မအားလူမအားမို႔ဘာမွမေရးျဖစ္တာၾကာေပါ့....မကအားေပးလို႔ဆက္ေရးပါအံုးမယ္........

 

Design in CSS by TemplateWorld and sponsored by SmashingMagazine
Blogger Template created by Deluxe Templates