အေတြးေခ်ာ္တဲ့ဖိုးေထာ္(၁)

        က်မရဲ႕ဦးေလးဝမ္းကြဲတစ္ေယာက္ေပါ့။နံမည္ကဖိုးေထာ္တဲ့။ဘာေၾကာင့္ဒီနံမည္ေပးတယ္ဆုိတာေတာ့
မသိပါဘူး။သူကနည္းနည္းႏုံတယ္။(အမွန္ကေတာ္ေတာ္ေလးႏံုတာပါ။ကိုယ့္ဦးေလးေတာ္ေနတာမို႔အားနာ
လို႔။)သူ႔ကိုဘာခိုင္းခိုင္းအလြဲလြဲအေခ်ာ္ေခ်ာ္ခ်ည္းပဲ။အေတာ္ေလးႀကီးတဲ့အထိဘာမွဟုတ္တိပတ္တိခုိင္းလို႔
မရဘူး။သူကကံေတာ့ေကာင္းတယ္။မိဘေတြကေတာသူေတာင္သားေတြေပမယ့္သားသမီးရတနာဆိုလို႔သူ
တေယာက္သာထြန္းကားတာမို႔ခ်စ္ၾက၊အလိုလိုက္ၾကေတာ့ေတာအလုပ္မတတ္တဲ့ေတာသားေပါ့။
        သူမုိ႔မလုပ္လိုက္နဲ႔၊လုပ္တာနဲ႔တလြဲပဲ။အၾကမ္းလည္းသံုးမရ၊အႏုလည္းသံုးမရတဲ့ဖိုးေထာ္ပါ။တေန႔ရြာ
ထံုးစံအတို္င္းဟင္းစားအတြက္ဝက္ေပၚတယ္ဆိုပါေတာ့။ရြာေတြမွာကၿမိဳ႕မွာလိုေစ်းရွိတာမဟုတ္ဘူး။ကိုယ္
စားခ်င္တာကိုယ့္ဘာသာစိုက္၊ကိုယ့္ဘာသာေမြးျမဴေရးလုပ္ၾကတာမ်ဳိး။ခုလည္းဝက္ေပၚတယ္ဆိုေတာ့ဖိုး
ေထာ္အေမကဝက္ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုဝယ္ထားလိုက္တယ္။ဒါေပမယ့္အျပင္သြားစရာရွိေနတာနဲ႔ဒီေျခ
ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုဘာမွမလုပ္ႏို္င္ပဲမီးဖိုထဲထားခဲ့ၿပီးသားျဖစ္သူကိုရွာၿပီးမီးဖိုထဲမွာေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းေရေႏြးေဖ်ာ
ထားလိုက္စမ္းဆိုၿပီးထြက္သြားပါေလေရာ။
         ဖိုးေထာ္အေမလည္းအျပင္ကျပန္လာေရာသားျဖစ္သူကမီးဖိုထဲမွာေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ဆင္းလို႔ငိုႀကီး
ခ်က္မျဖစ္ေနတာကိုေတြ႔လိုက္ရတယ္။ေဘးမွာေတာ့အေငြ႕တေထာင္းေထာင္းထေနတဲ့ေရေႏြးတဇလံုနဲ႔ေရ
ေအးတဇလံုလည္းပါေသးရဲ႕။သူ႔အေမလည္းတအံ့တၾသနဲ႔ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲလို႔ေမးေတာ့သူကဘာေျပာ
တယ္မွတ္လဲ။အေမတို႔ကကိုယ့္သားသမီးကိုမသနားဘူးတဲ့။မညွာမတာခိုင္းရက္တယ္ဆိုၿပီးငိုရင္းေျပာပါေလ
ေရာ။အဲဒီေတာ့သ႔ူအေမလည္းအလန္႔တၾကားနဲ႔ဘာမ်ားခိုင္းမိလို႔လဲဆိုေတာ့ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းေရေႏြး
ေဖ်ာခိုင္းတာကိုအျပစ္တင္ေနတာတဲ့ေလ။
        ဒါနဲ႔အေမလုပ္သူကဒါေလးခိုင္းမိတာငိုစရာလားဆိုေတာ့မွပိုဆိုးေတာ့တာပဲ။ဒီေရေႏြးပူပူေလာင္ေလာင္
နဲ႔ေျခေထာက္ကိုဘယ္လိုလုပ္ေရေႏြးေဖ်ာရမလဲ။ေရေႏြးေဖ်ာဖို႔ေနေနသာသာေရေႏြးတစ္စက္ေလးခ်ၾကည့္
တာေတာင္ပူလြန္းလို႔ေရေအးနဲ႔ျပန္ေလာင္းေပးေနရတာတဲ့။အေမမို႔ရက္ရက္စက္စက္ခိုင္းရက္တယ္တဲ့ေလ။ဒီ
ေလာက္ပူတာအေမ့ဘာသာကိုယ့္ေျခေထာက္ကိုယ္္ေဖ်ာဆိုၿပီးငိုရင္းထြက္သြားပါေလေရာ။ဒီေတာ့မွဝက္ေျခ
ေထာက္ဆိုတာထည့္မေျပာမိတဲ့သူ႔အေမခဗ်ာသူ႔နဖူးသူရိုက္လို႔ဘာမွဆက္မေျပာႏိုင္ေအာင္ျဖစ္ရေတာ့တာ။
အဲဒီလိုႀကံႀကံဖန္ဖန္အေတြးေခ်ာ္တဲ့ဖိုးေထာ္ပါ။

         

အားလံုးကိုယ္စိတ္ႏွလံုးရႊင္ၿပံဳးၾကပါေစ